Wypadanie włosów jest zjawiskiem fizjologicznym. Cykl życiowy włosa, czyli naturalny proces wzrostu i obumierania trwa od 2 - 4 czasem 6 lat (zależy to od indywidualnych predyspozycji). Po upływie tego czasu korzeń włosa oddziela się od otaczających go komórek i włos wypada, robiąc miejsce następnemu. Powodem do niepokoju nie powinno być również wypadanie pewnej liczby włosów podczas mycia, ponieważ wtedy ujścia mieszków włosowych zostają rozmiękczone i rozszerzają się, co ułatwia wypadanie włosów, których cykl życiowy dobiegł końca. Jeśli jednak na szczotce w czasie codziennego czesania zostaje zbyt duża liczba włosów, powinniśmy podjąć działania. Łysienie jest częstym problemem klinicznym, spowodowanym większym niż fizjologiczna (60-100 włosów na dobę) utratą włosów.
O WŁOS ZA MAŁO
Gdy wypada CI ich do stu dziennie, wszystko jest w porządku. Jeśli więcej, to sygnał, że detektor zdrowia, czyli włosy; wykrył w organiżmie awarię i włączył alarm. Włosy spełniają obecnie u człowieka przede wszystkim funkcję ozdobną i dlatego wszelkie schorzenia prowadzące do zmiany ich wyglądu i liczby są odbierane jako ogromny defekt. Najczęstszy, praktyczny problem stanowi ich WYPADANIE - ŁYSIENIE.
ŁYSIENIE może mieć charakter trwały - bliznowaciejący lub przejściowy - odwracalny. Ponadto może być rozlane, uogólnione lub ograniczone do różnej wielkości ognisk. Najczęściej spotykane postacie łysienia u ludzi to łysienie zależne od androgenów, (Jest to najczęstsza postać łysienia u dorosłych) przewlekłe łysienie telogenowe - zależne od różnorodnych czynników oraz łysienie plackowate.
Najczęstsze formy łysienia:
Łysienie może być spowodowane albo przedwczesnym przerwaniem fazy wzrostu włosa (łysienie anagenowe), albo przejściem większej niż normalnie liczby włosów rosnących w fazę inwolucji i spoczynku (łysienie telogenowe). Łysienie telogenowe , powoduje wzmożoną utratę włosów zwykle po upływie 2-4 miesięcy od zadziałania czynnika uszkadzającego, występuje przede wszystkim w przebiegu łysienia androgenowego u obu płci, a także: wielu chorób zaburzeń hormonalnych i przyjmowania leków.